Weer terug ... - Reisverslag uit Kilder, Nederland van Annemarie Roos - WaarBenJij.nu Weer terug ... - Reisverslag uit Kilder, Nederland van Annemarie Roos - WaarBenJij.nu

Weer terug ...

Blijf op de hoogte en volg Annemarie

16 Februari 2013 | Nederland, Kilder

Weer terug in het koude kikkerlandje

Brrr, brrr wat een kou hier! Ik ben gistermiddag in Dusseldorf geland en ik was gisteravond weer herenigd met de huisdiertjes thuis! We hebben gisteren lekker ‘gepizzaret’ (zelf pizzaatjes maken en bakken) en ik heb mijn eerste nacht weer doorgebracht in de kou.

Laat ik met mijn laatste week op het project beginnen. Die donderdag en vrijdag ben ik voor het laatst naar mijn school gegaan en al rustig begonnen met afscheid nemen van de kinderen en de leraressen. Vrijdagavond ben ik nog voor een laatste keer uit geweest en de ‘Azonto’ gedanst in de club en nog veel plezier gehad.

En toen was het weekend en moest ik zaterdag mijn spullen verhuizen naar een hotel omdat mama en Tom die avond aankwamen! De hele dag druk in de weer geweest met alles opruimen, uitzoeken wat ik tijdens mijn reis nodig zou hebben en wat ik achter kon laten op het project bij de nieuwe Nederlandse meisjes zodat ik niet meer spullen mee zou sjouwen dan nodig was tijdens mijn reis.
En toen was het gelukkig eindelijk avond! Eindelijk kon ik vertrekken naar het vliegveld om mama en Tom weer in mijn armen te kunnen sluiten. Wat fijn!

Die zondag zijn we naar het strand geweest en rustig aangedaan zodat mama en Tom aan het weer konden wennen, aan de cultuur en aan de drukte. De dingen waar ik inmiddels wel aangewend was maar voor hun nog heel vreemd was. Maandag heb ik ze meegenomen naar mijn school en naar het project, naar het huis voor de meisjes waar ik mijn weekenden, avonden en nachten doorgebracht heb. Op school was het mijn laatste dag en moest ik dus afscheid nemen van ‘mijn’ kindjes en van de leraressen.

En dan dinsdag begon onze rondreis! We begonnen de reis met een binnenlandse vlucht naar het noorden, Tamale, om vanuit het noorden weer terug te reizen met de auto naar het zuiden, naar Accra. Om 7.15 uur ging ons vliegtuig richting het noorden en om 8.15 uur kwamen we aan in Tamale na een goede vlucht, we kregen zelfs eten tijdens onze vlucht. Toen we in Tamale aankwamen stond onze chauffeur Eric op ons te wachten; we hadden namelijk een eigen auto (Toyota Landcruiser 4x4) en een eigen chauffeur die ons overal heen reed!
We gingen dinsdag meteen door naar Mole National Park. Daar hadden we een eigen huisje en het park had een zwembad. Wat een luxe, ideaal! Maar eerst gingen we een auto safari doen en we hebben oog in oog gestaan met olifanten, erg leuk! Verder hebben we antilopen, zwijnen en apen gezien. De volgende morgen gingen we om 07.00 uur ’s morgens een wandel safari doen van twee uur. Daarna hebben we lekker uitgerust en aan het zwembad gelegen. In de late middag gingen we naar een dorpje (Larabanga) en een moskee bezoeken.

De volgende dag gingen we naar Nkoranza, naar het project ‘Hand in Hand’, een project voor gehandicapte kinderen. Onderweg zijn we nog gestopt bij een waterval want we moesten erg lang reizen. Ook zijn we onderweg nog gestopt bij een ander dorpje, waar de apen als heilig beschouwd worden. Daar hebben we de apen bananen gevoerd, erg bijzonder en leuk! Ze hadden ook een apenbegraafplaats.

Vrijdag gingen we weer verder, naar de ‘Kente’ weverijen in Adanwomase. Kente stoffen zijn kleurrijke en symbolische stoffen die tijdens speciale gelegenheden gedragen worden in Ghana. Hier hebben we een rondleiding gehad en we hebben de mannen gezien die de stoffen maakten. In Adanwomase is dit een taak voor de mannen omdat volgens de traditie de vrouwen die niet mogen doen. Voor de vrouwen is het een taak om zwanger te zijn en voor de kinderen te zorgen. Na deze rondleiding gingen we door naar Kumasi.

Kumasi is het centrum van het Ashanti koninkrijk en de tweede stad van Ghana. We kwamen ’s avonds vroeg in de avond aan dus we hebben die dag verder niks meer bezocht in Kumasi. De volgende dag, op zaterdag, zijn we naar het paleis van de Ashanti koning geweest en we hebben een kijkje genomen op de grootste markt van West-Afrika: de Kajetia markt. Wat een drukte!

Op zondag zijn we doorgereisd naar Akosombo, een plaats bij het Volta meer. Het Volta meer is het grootste kunstmatige meer ter wereld. Deze stuwdam levert stroom voor een groot gedeelte van Ghana en enkele buurlanden. We waren alleen te laat voor een rondleiding bij de stuwdam dus toen zijn we met een boot het water op gegaan en richting de stuwdam gevaren. Wat een lekkere wind was daar op het water!

Maandag zijn we vertrokken naar Elmina, een plaats aan de westkust van Ghana. Na een rit van 4,5 uur kwamen we aan en hebben we het toenmalige slavenfort van de West-Indische Compagnie bezocht. Ook Nederlanders hebben hier aan meegewerkt en het was erg triest om het verhaal te horen wat er allemaal gebeurd is, met ‘dank’ aan Nederlanders… Na dit bezoek gingen we naar ons eigen ‘beach house’! Wat een luxe, een eigen strandhuis met een prive strand en de zee op 20 meter! Wauw! Hier hebben we twee nachten doorgebracht, veel te kort natuurlijk. Dinsdagmorgen hebben we ook nog Kakum National Park bezocht (eigenlijk wilden we ons huisje niet verlaten…). In Kakum konden we via hangbruggen over de toppen van het regenwoud lopen. Het wiebelde erg veel, maar het was erg leuk en vooral ook heel mooi! Na dit bezoek zijn we snel weer terug gegaan naar het strandhuisje om lekker in de zee te gaan zwemmen en in de zon te gaan liggen! Wat een luxe, wat een luxe! Toen hebben we ook afscheid genomen van Eric, onze chaffeur want de volgende dag gingen we met de tro-tro terug naar Accra. Wat een ervaring was dat voor mama en Tom. We kwamen aanlopen bij de opstapplaats met onze backpacks en toen kwam er net een tro-tro aan die naar Accra ging, maar die zat al vol. Dus toen moesten er wat Ghanezen uit omdat wij, de blanken, er bij in moesten! Tom en mama konden in de tro-tro niet met de benen weg en toen zakten we ook nog door de bank heen! Wat hebben we gelachen die reis, vier uur lang.
Toen we weer terug waren in Accra zijn we ingecheckt bij het hotel en daarna doorgegaan naar het strand en daar hebben we nog heerlijk gerelaxt en ook afscheid genomen van onze Nigeriaanse vrienden.

Donderdag was mijn aller aller-, aller-, laatste dag in Ghana en toen begon het afscheid nemen van de straatmeisjes van het project… Wat verschrikkelijk! Ik kan ooit wel weer terug gaan naar hetzelfde project maar ik zal nooit dezelfde meisjes weer zien. Ik vond het erg zwaar om afscheid te nemen, maar gelukkig heb ik van veel meisjes het telefoonnummer zodat ik ze nog kan bellen! Ook kon ik die donderdag eindelijk aan Rafia vertellen dat ik geld had gegeven voor de operatie van haar kindje. Ik wilde het niet eerder vertellen, omdat ik bang was dat er dan meer straatmeisjes om geld kwamen vragen. Haar reactie was zo liefdevol, ze heeft me bedankt, geknuffeld, zo lief!

En toen ging ons vliegtuig die avond terug naar huis… We hadden nog een tussenstop in Abidjan, een grote stad in Ivoorkust. Daar weer een uur gewacht en toen naar Istanbul gevlogen, een super lange vlucht maar ik heb de meeste tijd heerlijk geslapen! Ik was eigenlijk alleen wakker om wat te eten (en daar kan ik nu wat van, ben maar liefst 4 kg aankomen in de drie maanden Ghana! Haha). In Istanbul moesten we twee uur wachten voor de vlucht naar Dusseldorf.

Toen we in Dusseldorf aankwamen, moesten we erg lang wachten op de backpack van Tom (die kwam via een andere transportband binnen) en toen konden we eindelijk naar de aankomsthal, om iedereen weer te zien! Wat was dat fijn, weer lekker knuffelen met iedereen!

Met het sponsorgeld wat ik in Nederland heb opgehaald heb ik verschillende dingen meegedaan: 15 schoolboeken gekocht, een deel van het geld voor de operatie van Big Boy gesponsord, vier speeltoestellen gekocht voor de school waar ik werkte en de crèche en ik heb afgelopen donderdag, op valentijnsdag, hoe kon het ook mooier dan op valentijnsdag, een cheque aan de supervisor van S Aid gegeven! Sharing is caring and caring is loving! Ze vonden het erg leuk om de cheque in ontvangst te nemen, ik moest jullie van de supervisor ook nog heel heel heel erg veel bedanken, dus bij deze: bedankt!

Ik wil iedereen bedanken voor het geld dat ze me toevertrouwd hebben en de lieve berichtjes die ik heb ontvangen, via welke manier dan ook!
Ik heb echt een super super super leuke tijd gehad! Dankjulliewel!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Annemarie

Ik ben Annemarie en ben 18 jaar oud. Ik wil al vanaf dat ik heel klein was vrijwilligerswerk doen en ik ga mijn droom nu eindelijk uit laten komen!

Actief sinds 27 Aug. 2012
Verslag gelezen: 728
Totaal aantal bezoekers 20985

Voorgaande reizen:

22 Mei 2013 - 19 Juni 2013

Heimwee naar Ghana, reis 2

22 Oktober 2012 - 13 Februari 2012

Mijn eerste reis

Landen bezocht: